Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων

Γιατί να μην επιλέξω να σπουδάσω σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο και να χρειαστεί να φάω τα νιάτα μου σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο; Ο μπαμπάς θα απαντήσει γιατί σαφέστατα είναι δωρεάν. Ο φίλος θα απαντήσεις «μα γιατί προσφέρουν καλύτερο επίπεδο σπουδών και υπάρχει σημαντικό κομμάτι διαφάνειας σε ότι και να γίνεται μέσα στα αμφιθέατρα». Η μαμά θα απαντήσει «μα γιατί εκεί πάνε όλα τα παιδιά του κόσμου». Όμως η αλήθεια που βρίσκεται; Ένα ελληνικό πανεπιστήμιο είναι δωρεάν; Η διαφάνεια ισχύει ή είναι άλλος ένας αστικός μύθος; Στα ελληνικά πανεπιστήμια πάνε όλα τα παιδιά του κόσμου;

Αναφορικά με το κόστος η αλήθεια είναι κάπου στη μέση γιατί αν ένας φοιτητής σπουδάσει σε άλλη πόλη, το κόστος φοίτησης ανεβαίνει πολύ. Διαφορετικά μπορώ να σπουδάσω στην πόλη μου πληρώνοντας μόνο τα δίδακτρά μου και παράλληλα να εργάζομαι και κάπου. Επομένως το επιχείρημα του μπαμπά, μπορεί εύκολα να γκρεμιστεί. Ο φίλος που μιλάει για διαφάνεια μπορεί πολύ εύκολα να μπει στη θέση του όταν τον ρωτήσεις για το «αν έτυχε να κάνει κάποια αντιγραφή ή αν ανέθεσε τη συγγραφής μιας εργασίας του σε κάποιο γραφείο». Ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων φοιτητών και όχι μόνο, αναθέτει την εργασία του σε γραφεία συγγραφής πτυχιακών εργασιών. Είναι κοινό μυστικό. Κάποιοι δεν μπορούν γιατί θέλουν ενίσχυση. Κάποιο επειδή δεν προλαβαίνουν γιατί εργάζονται και κάποιοι γιατί απλά βιάζονται να πάρουν το πτυχίο τους. Τέλος ας πάμε στη μαμά. Η μαμά θεωρεί ότι επειδή όλα τα παιδιά των φίλων τους σπουδάζουν σε κάποιο ελληνικό ΑΕΙ ότι όλος ο κόσμος πάει εκεί. Η δήλωση αυτή δεν ισχύει. Πολλοί φοιτητές επιλέγουν ιδιωτικά κολλέγια για να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Το ζήτημα της διαφοράς είναι αλλού. Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ ιδιωτικών πανεπιστημίων και δημοσίων είναι το επίπεδο έρευνας. Αρκεί να δει κάποιος των αριθμό των δημοσιεύσεων του διδακτικού προσωπικού των ιδιωτικών κολλεγίων και να τον συγκρίνει με αυτό των δημοσίων. Η διαφορά όχι μόνο είναι χαοτική, αλλά στην πραγματικότητα είναι που το συζητάμε κι όλας. Τα ιδιωτικά κολλέγια έχουν αναλάβει τον ρόλο μόνο της διδασκαλίας και μόνο εξαιρέσεις διδασκόντων που ασχολούνται με τις επιστημονικές δημοσιεύσεις υπάρχουν. Μα θα πει κάποιος…. Και τι σημασία έχει που οι διδάσκοντες στα ιδιωτικά κολλέγια δεν ασχολούνται με την έρευνα; Εγώ πτυχίο θα πάρω; Θα το χρησιμοποιήσω στο ΑΣΕΠ; Τα μόριά μου θα τα πάρω; Θα ανέβω στις λίστες των αναπληρωτών; Σε όλα τα παραπάνω η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη. Ναι. Αλλά για κάποιον που αναζητά την ποιότητα και πιθανότητα την ατομική εξέλιξη, ο εκπαιδευτικός ο οποίος ασχολείται με την έρευνα είναι αυτός που θα προσφέρει και το κάτι παραπάνω.

Το γεγονός ότι ο εκπαιδευτικός δεν ασχολείται με την έρευνα, δεν θα ασχοληθεί και ο φοιτητής κι έτσι του στερεί μια επαγγελματική προοπτική, αυτή του ακαδημαϊκού. Αλλά δεν είναι μόνο το ζήτημα της επαγγελματικής προοπτικής για ακαδημαϊκή καριέρα. Μία δημοσίευση σε ένα ακαδημαϊκό περιοδικό ενισχύει το βιογραφικό ενός φοιτητή. Καλό είναι λοιπόν να εξετάσουν αυτό το ενδεχόμενο οι φοιτητές των ελληνικών ιδιωτικών κολλεγίων. Εμείς στην Academylab εξειδικευόμαστε στη συγγραφή επιστημονικών άρθρων τα οποία μπορούν να παρουσιαστούν σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και περιοδικά. Αυτό που χρειάζεται είναι να επικοινωνήσετε μαζί μας, να μας δώσετε τις προδιαγραφές του εκάστοτε συνεδρίου και εμείς σε συνεργασία μαζί σας θα διαμορφώσουμε το τελικό κείμενο.