Φαρμακοδιέγερση, Αθλητισμός, Νομοθεσία: Κατευθυντήριες γραμμές για μελέτη
Η επίτευξη της βέλτιστης απόδοσης στον αθλητισμό έχει ωθήσει ένα ολόκληρο σύστημα στην αναζήτηση πρακτικών και σκευασμάτων, τα οποία λειτουργούν έξω από το πλαίσιο της νομιμότητας. Οι απαγορευμένες ουσίες οι οποίες διακινούνται μέσα από επίσημους και ανεπίσημους διαύλους μπορεί μεν να διευκολύνουν τους αθλητές στην επίτευξη ενός ρεκόρ, αλλά παράλληλα λειτουργούν αρνητικά για το επίπεδο της υγείας τους αλλά και συναγωνισμού. Το ντόπινγκ (doping) ωθεί τους αθλητές στην υπέρβαση των ορίων τους δίνοντάς τους αντοχή και περισσότερη δύναμη κατά την προετοιμασία τους έτσι ώστε αυτή η προετοιμασία να ρευστοποιηθεί σε κέρδος μετά από μία νίκη ή ένα ρεκόρ. Για τους ερευνητές του συγκεκριμένου θέματος, η έννοια του ντόπινγκ είναι ισοδύναμη με αυτή της Φαρμακοδιέγερσης.
Διεθνείς οργανισμοί και ομοσπονδίες αθλητισμού έχουν εστιάσει πάνω στην καταπολέμηση του φαινομένου μέσα από τη δημιουργία μηχανισμών εντοπισμού, αλλά και επιβολής κυρώσεων. Η Ελλάδα έχει νομοθετήσει προς αυτή την κατεύθυνση, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο υγιούς αθλητισμού στον ελληνικό χώρο. Το νομοθετικό σχήμα που έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και που αφορά το ντόπινγκ περιλαμβάνει την παρακάτω νομοθεσία (παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά):
Ο νόμος 75/ 1975 «Περί οργανώσεως του εξωσχολικού αθλητισμού και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων»,
Ο νόμος 1646/ 1986 «Μέτρα πρόληψης και καταστολής της βίας στους αθλητικούς χώρους και άλλες διατάξεις»
Ο νόμος 2371/ 1996 «Κύρωση Ευρωπαϊκής Σύμβασης κατά του Ντόπινγκ και άλλες διατάξεις»,
Ο νόμος 3516/ 2006. «Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης κατά της Φαρμακοδιέγερσης (Ντόπινγκ) στον Αθλητισμό»
Ο νόμος 3708/ 2008 «Καταπολέμηση της βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις και άλλες διατάξεις»
Ο νόμος 4049 /2012. «Aντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα, του Ντόπινγκ, των προσυνεννοημένων αγώνων και λοιπές διατάξεις» και
Όσοι φοιτητές φοιτούν σε τμήματα κοινωνιολογίας, νομικής ή ΤΕΦΑΑ, μπορούν να ασχοληθούν με τη νομική διάσταση του θέματος προκειμένου να δουν την εξέλιξη του ντόπινγκ και τη σημασία του για την ελληνική κοινωνία και την ελληνική πολιτεία, αλλά και για να γνωρίζουν τις ποινές που μπορούν να επιβληθούν στους αθλητές σε περίπτωση επιλήψιμης συμπεριφοράς. Γενικά η μελέτη της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης μπορεί να έχει κατευθύνσεις όπως:
Τη μελέτη των στόχων που έχει θέσει η ελληνική πολιτεία αναφορικά με την καταπολέμηση του ντόπινγκ. Ποιες είναι οι προτεραιότητες που τίθενται; Είναι η υγεία των αθλητών η ηθική βάση του αθλήματος ή η διαφύλαξη του πλαισίου υγιούς ανταγωνισμού;
Η πολιτεία μέσα από τη νομοθεσία επιδιώκει να λειτουργήσει περισσότερο προληπτικά ή κατασταλτικά; Η διαμόρφωση ποινών είναι το κύριο μέλημα του νομοθέτη ή διαμόρφωση της κατάλληλης εκπαιδευτικής διαδικασίας και πληροφόρησης θα διασφαλίσει και την ηθική των αθλητών;
Οι ποινές που επιβάλλονται από την ελληνική νομοθεσία για το ντόπινγκ είναι οι ίδιες ή όχι με αυτές που επιβάλλονται από διεθνείς οργανισμούς και ομοσπονδίες; Πόσο ποιο αυστηρό είναι το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα και πόσο συχνά εφαρμόζεται;
Ποιες είναι οι οντότητες που τιμωρούνται πιο συχνά, είναι οι αθλητές ή ακόμα και οι άνθρωποι που βρίσκονται στο περιβάλλον τους π.χ. προπονητές, ιατροί φαρμακοποιοί;
Γνωρίζουν οι έλληνες αθλητές τη νομοθεσία για το ντόπινγκ; Ποια είναι η αντίληψή τους για το φαινόμενο και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς; Βέβαια άγνοια νόμου δεν μπορεί να υποστηριχτεί από κανέναν, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να μελετηθεί το γνωστικό επίπεδο των αθλητών και των προπονητών πάνω στο αντικείμενο.
Είναι κατανοητό ότι το ζήτημα του ντόπινγκ αγκαλιάζει πολλά γνωστικά πεδία και με το συγκεκριμένο μπορούν να ασχοληθούν πολλές φοιτητές από διάφορες σχολές. Τα συμπεράσματα των ερευνών τους σίγουρα θα είναι ενδιαφέροντα, καθώς το doping είναι ένα φαινόμενο σε έξαρση και από το οποίοι δύσκολα θα απεμπλακεί η σημερινή κοινωνία, αφού η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού είναι σε μεγάλα επίπεδα.
