Νοσηλευτές: Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Ανάπτυξη. Ανάγκη, Ηθική υποχρέωση, Ανταγωνισμός

Για όσους κάνουν τις αναζητήσεις τους στο διαδίκτυο ή στις επιστημονικές βάσεις δεδομένων θα την εντοπίσουν ως Continuing Professional Development. Γι’ αυτούς που κάνουν την αναζήτησή τους στην εγχώρια επιστημονική παραγωγή θα την συναντήσουν ως Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Ανάπτυξη. Ανεξάρτητα πως θα την αναζητήσει ή θα την προσπελάσει κάποιος, η έννοια της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Ανάπτυξης έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στην ερευνητική διαδικασία, καθώς αποτελεί μία από τις βασικές ανάγκες κάθε επαγγελματία, πόσο μάλλον αυτό που ασχολούνται με τον τομέα της υγείας είτε από το πόστο του νοσηλευτή ή από αυτό του ιατρού. Οι τελευταίοι έχουν υποχρέωση απέναντι στον εαυτό τους, στην κοινότητα στην οποία ανήκουν, αλλά και στον ασθενή, να ασχοληθούν με την δια βίου μάθηση και την επαγγελματική τους ανάπτυξη. Δεν είναι υποχρέωση, αλλά ζήτημα ηθικής ευθύνης.

Οι εξελίξεις στον τομέα της υγείας – μιας και στο συγκεκριμένο άρθρο θα ασχοληθούμε με αυτόν – είναι καταιγιστικές και όποιος επαγγελματίας του χώρου ισχυριστεί ότι γνωρίζει τα πάντα ή ότι έχει επαρκή γνώση, χωρίς να επενδύσει πάνω στην εκπαίδευσή του, τότε πλανάται. Τα πάντα μεταβάλλονται γύρω από τον συγκεκριμένο επιστημονικό χώρο τόσο σε επίπεδο δημογραφίας, μιας και οι πληθυσμιακές συσχετίσεις αλλάζουν και άλλαξαν με την έλευση μεταναστών και προσφύγων όσο και σε επίπεδο οικονομίας, όπου ο κάθε εργαζόμενος οφείλει να είναι αποτελεσματικός με πενιχρά μέσα. Από την άλλη πλευρά οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν μεταβάλει αισθητά το ρόλο του επαγγελματία, αφού θα πρέπει να παντρέψει μεθοδολογίες και τεχνολογίες χωρίς να έχουν αυτές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και τη φροντίδα των ασθενών.

Οι νοσηλευτές θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να μπορούν να παράσχουν υπηρεσίες που δεν φέρουν ψήγματα αβεβαιότητας, αλλά βασίζονται σε επίκαιρη γνώση. Η γνώση αυτή και η εφαρμογή της θα οδηγήσει στην ικανοποίηση των ασθενών, αλλά και στην βελτίωση των δεικτών αποτελεσματικότητας μιας μονάδας υγείας. Για το λόγο αυτό, το σύνολο της κοινότητας που ασχολείται με την υγεία έχει ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με την κατάρτιση και την πιστοποίηση των γνώσεων του. Μάλιστα η πιστοποίηση των γνώσεων του επαγγελματία της υγείας είναι και αυτή που θα βελτιώσει και τις ίδιες τις επαγγελματικές του προοπτικές. Πιο συγκεκριμένα τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι:

• Υψηλά ποσοστά ανεργίας

• Μείωση μισθών

• Μετανάστευση για την αναζήτηση καλύτερων προοπτικών απασχόλησης

• Εργασιακή κόπωση από την αυξημένη προσπάθεια για την κάλυψη των δαπανών προς την υγεία

• Σημαντική γήρανση της ελληνικής κοινωνίας και

• Αλλαγές στη σύσταση του νοσηλευτικού προσωπικού, αφού αυτό περιορίζεται από ένα πρωτοφανές κύμα συνταξιοδοτήσεων

Μετά από τα παραπάνω, πως μπορεί να αντιληφθεί τον εαυτό του ως ανταγωνιστικό και ηθικά σωστό μέσα σε αυτό το μεταβαλλόμενο περιβάλλον; Το σύστημα υγείας και οι ασθενείς έχουν ανάγκη τους νοσηλευτές και οι τελευταίοι έχουν ανάγκη από εργασία. Στην παρούσα φάση υπάρχουν πολλές επιλογές αναφορικά με την βελτίωση του γνωστικού υπόβαθρου του νοσηλευτικού προσωπικού τόσο από ελληνικά πανεπιστήμια όσο και από διεθνή. Το ζήτημα είναι κατά πόσο οι σύγχρονοι νοσηλευτές θέλουν να βελτιώσουν τους όρους με τους οποίους παίζουν στον παιχνίδι της πρόσληψης και της εξέλιξής τους. Στις επικείμενες προσλήψεις, ο ανταγωνισμός για τη μοριόδοτηση θα είναι μεγάλος. Ήδη ένας σημαντικός αριθμός νοσηλευτών έχει κατορθώσει να αποκτήσει επιπλέον μόρια μέσα από την παρακολούθηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Όμως ακόμα και αυτοί που έχουν ήδη αποκατασταθεί επαγγελματικά δεν θα ήθελαν να δουν την καριέρα τους να βελτιώνεται; Δεν θα ήθελαν να δουν τον ασθενή στα μάτια και να αντιληφθούν την ικανοποίησή του. Η ποιότητα υγείας του ασθενούς σχετίζεται με την κατάρτιση του νοσηλευτή. Όπως και να έχει, η νοσηλευτική κοινότητα και ιδιαίτερα η ελληνική, οφείλει να διατηρήσει τα υψηλά στάνταρ παροχής υπηρεσιών που τη διακρίνουν όλα αυτά τα χρόνια και να προσπαθήσει να σταθεί δίπλα στις εξελίξεις.